ساز زهی ( عود ) از زیرمجموعه سازهای زهی محسوب می‌گردد و بسیار مورد توجه موسیقی جنوب ایران و به طور مشخص موسیقی سواحیلی است.
ساخت این ساز با خلق ظریف‌ترین و بدیع‌ترین دست‌سازه‌ها توأم است و به استمرار بخشیدن و غنی‌تر شدن و شکوفایی هنرهای سنتی دیگر کمک شایانی می کند.
برای ساخت یک ساز خوش آوای عود٬ مهارت دست و تجربه ساخت و شناخت نواهای اصیل و آشنایی با طراحی کهن و در عین حال ابتکار در شکل‌گیری طرح بدنه چوبی آن نقش اساسی دارد.
نوارهای چوبی تدارک دیده شده از جنس چوب‌های مرغوبی مانند گردو و افرا به ترتیبی خاص بر روی ( قالبِ ساز ) با ظرافت چیدمان می‌شوند.
رنگ‌های درخشان و متنوع طبیعی، روح رنگین کمان را در عود ساخته شده به دست استادکاران سواحیلی به یادگار دارد و جلوه‌ای بی‌بدیل از هنر جنوب را به نمایش می‌گذارد.
پس از ساخت و تکمیل بدنه و پرداخت نهایی ( سمباده کاری ) از لاک الکل لایه‌ای نازک و ابریشم‌گونه را روی عود می‌اندازند و استادکاران سیم‌های مخصوص این ساز را که برخی از آن ها از جنس ابریشم طبیعی است را به عنوان زه روی آن نصب می‌کنند و بر اساس جنس چوب و ضخامت و جنس زه‌ها و... آن را کوک می‌کنند و امواج را به سکوت می‌خوانند و یک آوای محلی می‌نوازند تا خستگی‌ها را از جان مردمان سختکوش سواحیلی به در کنند و شب‌هایی به یاد ماندنی را در ساحل به یادگار بگذارند.
نویسنده: شهره اکبری
پاسخ به : بستن پاسخ